Wykład- podróże

W piątek 9. czerwca wspólnie z moją klasą wybrałam się na spotkanie z jednocześnie zwykłym i niezwykłym człowiekiem. Jest nauczycielem geografii w szkole na Mazurach, a całe życie poświęca realizacji swojego marzenia- zobaczenia każdego państwa świata.
Widzieliśmy wiele zdjęć i pamiątek z jego podróży, słyszeliśmy też ciekawe historie.
Bardzo podobało mi się to spotkanie i zdecydowanie przekonało mnie do podróży po świecie.

Czy obraz Walentego Wańkowicza jest dobrym plastycznym komentarzem sonetu Adama Mickiewicza ,,Ajudah”?

Jedną z charakterystycznych cech romantycznej sztuki było zafascynowanie naturą. Przedstawiciele tej epoki często interesowali się orientem i oscylowali wokół kultury wschodu. Sonet ,,Ajudah”  Adama Mickiewicza jest jednym z dzieł, gdzie autor poruszył obydwa tematy. Walenty Wankowicz stworzył obraz ,,Mickiewicz na Judahu skale” inspirując się tym sonetem. Każde z tych dzieł kultury przedstawia marzyciela, który oparty na bryle na szczycie góry, wpatruje się w niebo i rozmyśla. Uważam, że obraz Walentego Wańkowicza jest dobrym plastycznym komentarzem sonetu Adama Mickiewicza ,,Ajudah”

Obraz ,,Mickiewicz na Judahu Skale” jest jednym z najpopularniejszych dzieł Wankowicza. Powstał w 1828r. i zyskał tak dużą popularność, że malarz postanowił tworzyć kolejne kopie. Jest portretem wykonanym farbą olejną.  Praca  ujawnia charakterystyczne cechy malarstwa romantycznego. Jest interpretacją plastyczną dzieła literackiego.  W centrum jest człowiek, marzyciel zachwycający się naturą. Ciemne, ale kontrastujące ze sobą kolory, dają poczucie tajemnicy i zagadki. Na pierwszym planie znajduje się mężczyzna ubrany w białą koszulkę, kamizelkę i ciemne futro. Na szyi przewiązaną ma czerwoną, wyróżniającą się chustę. Opierając się na skale spogląda zafascynowany w różnobarwne niebo. Nasz marzyciel jest samotny. Jest z nim jedynie natura i jej piękno. Możliwe, że cos wspomina, rozmyśla lub za czymś tęskni. W tle zauważamy zachmurzone, w kolorach zachodu słońca  niebo, które jest źródłem światła. Ostatnie promienie opadają na twarz mężczyzny, na której widać beztroskę, szczęście, zachwyt nad otaczającym go światem.

Podczas podróży po Krymie w 1825r. Adam Mickiewicz napisał sonety wydane rok później. Ostatnim z nich jest ,,Ajudah”. Możemy go zaliczyć do bezpośredniej liryki maski, ponieważ autor uosabia się z podmiotem lirycznym, który jest marzycielem spoczywającym na skale Judahu. Wiersz jest bardzo spokojny, widać w nim swego rodzaju harmonię. Zdecydowanie wyróżnia się spośród sonetów. Widać, że wędrowiec oswoił się z Krymem. Przestał się go bać, teraz jest dla niego źródłem inspiracji. Naszego bohatera ogarnął spokój. Samotnie podziwia naturę i potrafi się nią pozytywnie zachwycać. Poeta opisuje w sposób bardzo plastyczny morze i dynamiczny morze, dzięki czemu jesteśmy w stanie sobie wyobrazić jego wygląd i przeżywać emocje razem z podmiotem lirycznym. Wewnętrzne rozterki romantycznego marzyciela w końcu się uspokoiły i uświadamia sobie, że morze potrafi również tworzyć. Nie jest tylko niszczycielskim żywiołem, ale również źródłem inspiracji tak jak tęsknota, samotność czy bolesne wspomnienia, które może przyczynić się do nieśmiertelności poety, dzięki jego twórczości. W utworze został wykorzystany motyw exegi monumentum- autor zdaje sobie sprawę, że jego dzieła pozostaną wieczne. Wierz jest stroficzny zachowany w układzie włoskim- występują dwie czterowersowe i dwie trzywersowe strofy. Użyte rymy są okalające, a sonet posiada charakteryczne cechy dla swojego gatunku. Ilość epitetów, czasowników i personifikacji nadaje utworowi dużej dynamiczności i plastyki.

Obraz bardzo dobrze odzwierciedla sytuację przedstawioną w wierszu Mickiewicza. Centralną postacią dzieł jest marzyciel zachwycający się naturą i otaczającym go światem. Spoczywa na górze i widzi piękno przyrody, jego twarz wyraża spokój.  Każde z nich powstało w duchu romantyzmu i w tym samym czasie. Zdecydowanie obraz Walentego Wankowicza jest dobrym plastycznym komentarzem sonetu Adama Mickiewicza ,,Ajudah”.

Źródła: pl.wikipedia.org/

Quentin Tarantino i jego postmodernizm

Quentin Tarantino to reżyser pochodzący ze Stanów Zjednoczonych, jest również scenarzysta. Czasami zajmuje się aktorstwem czy produkcją filmów. Uznawany za przedstawiciela postmodernizmu kinowego razem z Davidem Lynchem czy braćmi Coen.
Czym jest postmodernizm kinowy i jakie ma cechy?
 ,,Po pierwsze, brak głębi, czyli kult powierzchowności, a więc to, że za obrazami filmowymi nie skrywa się już żaden ukryty sens. Liczy się to, co na powierzchni, a więc świadomość, że obrazy nie odsyłają nas do żadnej rzeczywistości zewnętrznej, tylko do siebie wzajemnie."
Jednym z filmów Tarantino, który posiada te cechy, jest Pulp Fiction. Prostota i powierzchowność tematu fascynuje widza. Opowiada o historii dwóch płatnych morderców i żonie gangstera, bokserze i parze drobnych złodziei. W każdej z tych części pojawia się Vincent- jeden z gangsterów.
W filmie Tarantino zaburzyl jedność czasu, miejsca i akcji.

Zdecydowanie Pulp Fiction jest filmem wszechczasów, które każdy powinien chociaż raz obejrzeć w swoim życiu.





Źródła:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pulp_Fiction
http://kochamkino.blox.pl/2009/08/Urodzony-postmodernista-Jakie-postmodernistyczne.html

Bieszczady- cześć trzecia

Trzeciego dnia wybraliśmy się na połoninę wetlińską i przez przełęcz Orłowicza doszliśmy do Wetliny.
Kolejną atrakcją tego dnia było odwiedzenie zabytkowej cerkwi św. Męczennicy Paraskewii w Łopience.

[CERKIEW W ŁOPIENCE]

Ostatniego, czwartego dnia w drodze powrotnej wybraliśmy się w krótki rejs po Jeziorze Solińskim i to było ostatnią atrakcją naszej wycieczki.

Zdecydowanie najbardziej podobało mi się wejście na Tarnicę. Wspaniałe przeżycie i kolejne doświadczenie w mojej wędrówce życiowej.

Widok na jezioro solińskie z lotu ptaka

Źródła:

• https://www.youtube.com/watch?v=MNgi6SlEjnM
• twojebieszczady.net 

Bieszczady- część druga

Drugiego dnia naszej wycieczki część z nas zdobyła Tarnicę, czyli najwyższy szczyt Bieszczad. Ma 1346 m n.p.m i znajduje się na krańcu pasma połonin.

Uwielbiam wędrówki po górach. Zbliżenia z naturą wywołują we mnie wiele refleksji. Przez codzienny pośpiech często zapominamy o życiu i dokąd dąży. Człowiek często czuje się wielki, chcemy zawładnąć światem, a tak naprawdę jesteśmy słabi i bezradni względem natury.

Mimo zmęczenia, takie wędrówki bardzo mnie relaksują i uspokajają. Cisza, zieleń i monumentalność natury  uświadamia mi jak mało znaczę, jak mała jestem w porównaniu do całego świata.

 Salamandra plamista, którą spotkaliśmy w drodze powrotnej. 

Źródła: 

• https://pl.wikipedia.org/wiki/Tarnica

Bieszczady- część pierwsza

Razem z moją  klasą, w dniu 23. maja tego roku, wybrałam się na czterodniową wycieczkę. Swoją przygodę rozpoczęliśmy od Baranowa i przez Krosno oraz Kamieniec dotarliśmy w Bieszczady.

Pierwszego dnia zwiedzaliśmy Zamek w Baranowie Sandomierskim zwany ,,Małym Wawelem".
[ZAMEK W BARANOWIE SANDOMIERSKIM]

Następnie udaliśmy się do Krosna. Zwiedzaliśmy tamtejsze muzeum i zobaczyliśmy wiele lamp naftowych, z racji niedaleko położnej Bóbrki słynącej z kopalni ropy naftowej. Założył ją Ignacy Łukasiewicz- wynalazca lampy naftowej.

Ignacy Łukasiewicz

Kolejna częścią wycieczki był Kamieniec i znajdujące się tam ruiny zamku. Powstał on w XIV wieku i utrzymany był w stylu gotyckim. Własnością połowy zamku był swego czasu Aleksander Fredro. Na podstawie historii jego właścicieli z XVII wieku powstała Zemsta, a wybrane sceny jej ekranizacji również nagrywano w Kamieńcu.

Zamek w Kamieńcu

Źródła:

• https://pl.wikipedia.org/

Patron mojej szkoły- Jan Kochanowski

 Jan Kochanowski urodził się w ok. 1530 roku w Sycynie koło Radomia. Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Korwin. Jego ojciec, Piotr Kochanowski, był prawnikiem i sędzią sandomierskim. A matka, Anna, pochodziła z rodziny Białaczowskich herbu Odrowąż z Dąbrówki Podłężnej.

Miał dziesięcioro rodzeństwa. Cztery siostry-Katarzyna, Elżbieta, Jadwiga, Anna oraz sześciu braci- Kasper, Piotr, Mikołaj, Andrzej, Jakub i Stanisław.

Prawdopodobnie w 1538 roku Jan Kochanowski rozpoczął naukę albo w Policznie, albo w klasztorze benedyktynów w Sieciechowie nad Wisłą, jednak pierwsze historyczne wzmianki o jego edukacji sięgają 1544roku, kiedy zaczął naukę w Akademii Krakowskiej. Jednak ostatecznie jej nie ukończył.

Jednak potem rozpoczął naukę w Królewcu, gdzie przebywał w latach 1551-1552. Jedynymi świadectwami pobytu w Królewcu są dwa wpisy w egzemplarzu Tragedii Seneki Młodszego, z których jeden to wierszowana łacińska dedykacja dla Stanisława Grzepskiego. Jest to także pierwsza zachowana próba poetycka Kochanowskiego.

Po pobycie w Królewcu Jan rozpoczął kolejne studia. W Padwie Kochanowski przebywał trzykrotnie: w latach 1552-1555, 1556-1557 

i 1558-1559. 

Do kraju Kochanowski powrócił w 1559 roku, gdy dowiedział się

o śmierci swojej matki. Rozpoczął karierę dworzanina oraz odziedziczył Czarnolas, kuźnicę, młyn, stawy rybne na strudze zwanej Grodzką Rzeką oraz karczmę.

W 1563r. został sekretarzem na dworze o u króla Zygmunta Augusta. Po jego śmierci był zwolennikiem Henryka Walezego, w którego koronacji uczestniczył w 1573 roku. Po haniebnej ucieczce króla rozczarowany wycofał się z życia dworskiego.

Kochanowski osiadł w Czarnym Lesie, majątku po ojcu, w 1575 roku ożenił się z Dorotą Podlodowską. Miał z nią sześć córek, z których trzy zmarły w dzieciństwie. Już po śmierci poety Dorota urodziła syna. Wówczas powstały najbardziej znaczące dzieła Jana Kochanowskiego. Największym natchnieniem poety była śmierć jego córki- Orszuli.

 Na początku Jan Kochanowski tworzył używając głównie łaciny, jednak większość utworów, szczególnie tych o największej wartości artystycznej, powstała w języku polskim zgodnie z ówcześnie panującą modą na pisanie w ojczystym języku. Jednym z najwcześniejszy polskojęzycznych utworów Kochanowskiego był hymn "Czego chcesz od nas Panie za twe hojne dary", według niektórych źródeł napisany jeszcze przed powrotem do kraju i nadesłany z Paryża. 

W okresie dworskim Kochanowski rozpoczął, a kontynuował przez całe życie, pisanie fraszek, np. ,,Do gór i lasów", która ma charakter autobiograficzny.

Życie Jana Kochanowskiego stało się inspiracją dla kilku widowisk dramatycznych: anonimowy Jan Kochanowski, rymotwórca polski, czyli zabawa w Czarnolesiu (premiera 1807 rok), opera Jan Kochanowski w Czarnym Lesie autorstwa Karola Krupińskiego do libretta Juliana Ursyna Niemczewicza (premiera 1817 rok), Urszulka z Czarnolasu oraz Jan Kochanowski – obydwie na podstawie powieści Klementyny Hoffmanowej (premiera 1898 rok), Droga do Czarnolasu autorstwa A. Maliszewskiego (premiera 1952 rok).

Pierwszym muzykiem, który użył utworu Kochanowskiego był Mikołaj Gomółka, który skomponował muzykę do psalmów biblijnych. Płytę CD z dziełem Mikołaja Gomółki pt. „Melodiae na Psałterz polski” nagrał w 1996 roku zespół muzyki dawnej Ars Nova pod kierownictwem Jacka Urbaniaka. Płyta otrzymała nagrodę Fryderyk w kategorii muzyki dawnej w 1996 roku.

Źródła: 

Culture.pl

vEdulandia.pl

vliterat.ug.edu.pl

vpl.wikipedia.org 

,,Kto mi dał skrzydła” Janina Porazińska 

Historia Tygodni Mody

Tygodnie mody to największe wydarzenie w tej branży. Polega na prezentacji swoich najnowszych kolekcji przez projektantów całego świata.

•Najważniejsze pokazy odbywają się w Mediolanie, Paryżu, Londynie, Nowym Jorku i Berlinie.

•Od stycznia do marca projektanci prezentują swoje kolekcje na sezon Jesień/Zima, natomiast od września do listopada projekty na sezon Wiosna/Lato.

•Pokazy odbywają się zawsze na kilka miesięcy przed sezonem, tak aby showroomy miały czas na organizację (wysłanie przedstawicieli i propozycję współpracy z danym domem mody). 

•Pierwsze pokazy rozpoczynają się w Nowym Jorku, następnie w Londynie i Mediolanie. Ostatnie pokazy odbywają się  w Paryżu. Wstęp na pokazy na Tygodniach Mody jest zawsze za okazaniem zaproszenia Zaproszenia otrzymują najbardziej znaczące osoby w świecie mody i właściciele butików oraz ich reprezentanci, fotoreporterzy.

Pierwotnie Tygodnie Mody miały na celu jedynie kupno i sprzedaż ubrań.  •Pierwszy FW odbył się w 1903r. w Nowym Yorku. Sklep Ehrich Brothers zorganizował pokaz ubrań dostępny w ich sklepie dla kobiet ze średniej klasy. Od 1910 rosła popularność tzw. ,,parad modowych”, które miały Na celu promocję sklepu. Parady często odbywały się w restauracjach podczas lunchu czy kolacji. W 1943r. Pierwszy nowojorski FW miał głownie jeden cel: odwrócić uwagę od paryskiej mody podczas II WŚ. W Paryżu Tygodnie Mody odbywają się od zakończenia II WŚ, od 1945r. Mediolan rozpoczął swoją przygodę w 1958r. Dzięki Izbie Handlowej. Inicjatywa London Fashion Week wyszła od Brytyjskiej Rady Mody w 1984r. 

Pokaz Christiana Diora, 1950r. 

Obecnie Tygodnie Mody są widowiskiem i wydarzeniem medialnym.  Często na pokazach można usłyszeć i zobaczyć gwiazdy światowego formatu. Uliczni fotoreporterzy prowadzący własnego bloga lub zatrudnieni przez najlepsze modowe czasopisma fotografują gości z ciekawymi stylizacjami. 

 Często brak zaproszenia na pokaz nie przeszkadza tym najbardziej upartym w wybiciu się na Tygodniach Mody. Samo pojawienie się w ciekawej stylizacji może zapowiedzieć świetlaną przyszłość kariery modowej. 

,,The Best Street Style From Paris Fashion Week Fall 2016 By Christian Allaire "

Niektóre pokazy mogą być kampanią społeczną. ,,Guilty Clothes” to kolekcja 

w ramach kampanii społecznej, która pokazuje, że kobiety nigdy nie są winne gwałtom.

Ubrania modelek były odwzorowaniem tych, które miały na sobie zgwałcone kobiety. 

Źródła:

•http://noizz.pl/lifestyle/ubrania-zgwalconych-kobiet-na-pokazie-mocna-kampania-spoleczna/xyzdbj1

•http://natemat.pl/81445,pokaz-kolekcji-macieja-zienia-w-warszawskim-kosciele-prawica-krytykuje-proboszcza-modelki-wstydza-sie-udzialu

•http://deluxe.trojmiasto.pl/Na-lotnisku-w-galerii-lub-kosciele-Nietypowe-pokazy-mody-n95379.html

•https://en.wikipedia.org/wiki/Fashion_week

•https://pl.wikipedia.org/wiki/Model_(zaw%C3%B3d)

•http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-2859508/Romee-Strijd-treats-cookies-morning-strutting-stuff-skimpy-lingerie-Victoria-s-Secret-show.html

•http://www.vanityfairrewards.com/1960s-fashion/

•https://models.com/rankings/ui/Top50/

•http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-3781878/Kendall-Jenner-flashes-nipple-German-Vogue-poses-vest-hotpants-SEVENTH-stint-fashion-bible-s-cover.html

 

Kim byli Żołnierze Wyklęci?

Żołnierze Wyklęci to osoby, które po zakończeniu II Wojny Światowej nie złożyły broni, lecz dalej chciały walczyć o prawdziwą wolność Polski. 

Powiedzcie mojej babci, 

że zachowałam się jak trzeba. -Danuta Siedzikówna ps. ,,Inka"

Urodzona 3 września 1928 r. w Guszczewinie koło Narewki, na skraju Puszczy Białowieskiej. Była wychowywana w rodzinie, gdzie od najmłodszych lat wpajano jej patriotyczne wartości.  Po śmierci matki, mając zaledwie 15 lat, Danuta razem z siostrą Wiesławą złożyła przysięgę AK w grudniu 1943 r. Aresztowana w czerwcu 1945 r. wraz z innymi pracownikami nadleśnictwa przez grupę NKWD-UB za współpracę z antykomunistycznym podziemiem.—  Na przełomie 1945/1946, zaopatrzona w dokumenty na nazwisko Danuta Obuchowicz, podjęła pracę w nadleśnictwie Miłomłyn w powiecie ostródzkimW czerwcu 1946 r. została wysłana do Gdańska po zaopatrzenie medyczne dla szwadronu.

—20 lipca 1946 r. została aresztowana przez funkcjonariuszy UB i osadzona w więzieniu w Gdańsku.

.Po ciężkim śledztwie 3 sierpnia 1946 r. skazana została na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku. W akcie oskarżenia "Inki" znalazły się zarzuty udziału w związku zbrojnym, mającym na celu obalenie siłą władzy ludowej oraz mordowania milicjantów i żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Zarzucono jej m.in. nakłanianie do rozstrzelania dwóch funkcjonariuszy UB podczas akcji szwadronu "Żelaznego" w Tulicach pod Sztumem.   Wyrok został wykonany 28 sierpnia 1946. Danuta Siedzikówna została zastrzelona wraz z Feliksem Selmanowiczem ps. „Zagończyk” przez dowódcę plutonu egzekucyjnego ppor. Franciszka Sawickiego, w więzieniu przy ul. Kurkowej w Gdańsku w obecności prokuratora wojskowego Wiktora Suchockiego i zastępcy naczelnika więzienia w Gdańsku Alojzego Nowickiego. Według relacji przymusowego świadka egzekucji, ks. Mariana Prusaka, ostatnimi słowami „Inki” było: Niech żyje Polska! Niech żyje „Łupaszko”!

Rotmistrz Witold Pilecki

  Urodzony 13 maja 1901r. w Ołońcu w Rosji. Pochodził z rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Leliwa. Uczył się w szkole handlowej, a w czasach młodości był harcerzem. Maturę zdał w 1921 roku.—W latach 1918–1921 służył w Wojsku Polskim, walczył podczas wojny z bolszewikami

—W roku 1922 rozpoczął studia na Wydziale Rolnym na Uniwersytecie Poznańskim. W tym samym roku podjął studia na Uniwersytecie im. Stefana Batorego jako nadzwyczajny słuchacz Wydziału Sztuk Pięknych; po krótkim czasie naukę przerwał.   Pilecki zbierał i przekazywał materiały wywiadowcze przez wypuszczanych na wolność więźniów podczas IIWŚ. Przygotował pierwszą tajną notę na temat ludobójstwa w Auschwitz. Zorganizował w Auschwitz Związek Organizacji Wojskowych (ZOW). —W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 Pilecki wraz z dwoma współwięźniami zdołał uciec z obozu.

—W 1943–1944 służył w oddziale III Kedywu KG AK (m.in. jako zastępca dowódcy Brygady Informacyjno-Wywiadowczej „Kameleon”-„Jeż”), brał udział w powstaniu warszawskim.

— Jesienią 1945 roku zorganizował siatkę wywiadowczą i rozpoczął zbieranie informacji wywiadowczych o sytuacji w Polsce, w tym o żołnierzach AK i 2 Korpusu więzionych w obozach NKWD i deportowanych do ZSRS.—8 maja 1947 został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa, torturowany i oskarżony o działalność wywiadowczą na rzecz rządu RP na emigracji. 3 marca 1948 przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Warszawie rozpoczął się proces tzw. grupy Witolda. 

—15 marca 1948 rotmistrz został skazany na karę śmierci. Prezydent Bolesław Bierut nie zgodził się na ułaskawienie.Wyrok wykonano 25 maja w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Rotmistrz został zamordowany strzałem w tył głowy. 

 W czasach Polski Ludowej zaczęto poszerzać dostęp do rozyrwki ludziom. Rozwinęła się sieć kin, w większości gospodarstw domowych pojawiły się odbiorniki radiowe, a od lat 50. stopniowo także telewizyjne. Jednak kultura, tak jak wszystkie inne dziedziny życia, pozostawała pod ścisła kontrolą władz. Skutkiem tego było, zgodnej z założeniami polityki państwowej, istnienie kultury oficjalnej, która najczęściej popierała propagandę lub wręcz jej służyła. Nigdy nie brakowało na nią pieniędzy ani innych środków. Wszechobecna cenzura uniemożliwiała jednak wolność kulturową. 

Od lat 60. ingerencja władz w kulturę i sztukę nie była już tak agresywna jak w czasach stalinizmu, ale nadal nie pozwalano tworzyć artystom niezależnym. Wciąż popierano twórczość zgodną z zaleceniami władz. Oprócz największych festiwali piosenki polskiej w Opolu  i Sopocie organizowano także festiwal piosenki żołnierskiej  w Kołobrzegu oraz piosenki radzieckiej w Zielonej Górze. Specjalne komisje decydowały o tym, czy muzyk może wykonywać swój zawód, ile koncertów powinien wykonać i jakie wynagrodzenie otrzymać.

Ograniczenie możliwości twórczej dotyczyły różnych dziedzin kultury (literatury, malarstwa, architektury). W tej sytuacji duże znaczenie dla polskiego życia kulturowego miała emigracja (za granicą tworzył Np. laureat literackiej Nagrody Nobla, poeta Czesław Miłosz). Stopniowo, zwłaszcza w latach 80., coraz większe pole dla swobody w kulturze stwarzał tzw. Drugi obieg, czyli działalność nielegalna, a przez to niezależna od partyjnej cenzury. W podziemiu ukazywały się książki, odbywały się występy i powstawały utwory muzyczne.

 Fragment sceny filmu ,,Rejs" w reżyserii Marka Piwowskiego 

Źródła:

pl.wikipedia.org/

zloteprzeboje.tuba.pl/

polskieradio.pl/

Historia narciarstwa

Myślę, że każdy z nas wie na czym polega narciarstwo. Jest to dyscyplina uprawiana zimą, najczęściej w górach. Polega na poruszaniu się przy użyciu nart, czasem również specjalnych ,,kijków".
Ale czy wiem jak powstał ten sport i jaka jest jego historia?
Kolebką tej dyscypliny jest Skandynawia, a dokładniej Norwegia. Początkowo używano dwóch desek przymocowanych do butów i traktowano to jako udogodnienie w codziennym życiu podczas transportu przez śnieg. Najstarszy pierwowzór nart znaleziono na malowidłach jaskinnych sprzed Ok. 5000 lat.
Stopniowo zaczęto ulepszać sprzęt i traktować narciarstwo jako rozrywkę. W Tromso (Norwegia), w 1843 roku pierwszy bieg narciarski na 5km. Już 7 lat później zaczęto przeprowadzać konkursy w slalomie, skokach i biegu regularnie.
Aktualnie narciarstwo spotykane jest w wielu formach, zaczęły się pojawiać również jego odłamy takie jak snowboarding polegający na poruszaniu się za pomocą jednej deski.
Coraz więcej państw ma swoich reprezentantów w dyscyplinach związanych z nartami, a  wiele ludzi uprawia ten sport jako hobby w czasie wolnym zimą.

Źródła:

• http://www.wysocki-ski.pl/abc-narciarza/Historia_narciarstwa__26
• http://www.narty.pl/tresc-artykulu/artykulu/historia-rozwoju-technologii-narciarskich-od-prehistorii-po-xx-wiek.html

Czy wśród bohaterów literackich są tacy dla których patriotyzm stanowi sens i cel w życiu?

Patriotyzm to  postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar. To również pełna gotowość do jej obrony, w każdej chwili. Charakteryzuje się też przedkładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste, a także gotowością do pracy dla jej dobra i w razie potrzeby poświęcenia dla niej własnego zdrowia lub życia. Uważam, że bohaterowie takich lektur jak Kamienie na Szaniec, Reduta Ordona czy Latarnik byli uosobieniem tej cechy i stanowiła ona dla nich sens i cel w życiu.

                Swoje rozważania rozpocznę od zapoznania z postacią, która wywołuje we mnie największe emocje. Mówię tu o Janie Bytnarze ,,Rudym” z powieści Aleksandra Kamińskiego pt. ,,Kamienie na Szaniec”. Akcja powieści rozgrywa się podczas II wojny światowej. Główni bohaterowie, m. in Janek, są harcerzami. Rudy jest bardzo inteligentny. Interesują go problemy religijne, kulturalne czy społeczne. Ale interesuje się również sytuacją w kraju. Nie znosi hitlerowców i razem z kolegami są organizatorami licznych zadań pokazujących Niemcom, że Polska się nie poddała, że nadal jesteśmy i w końcu odzyskamy siły. Kiedy zostaje aresztowany, mimo długim torturom, biciu, poniżaniu i zastraszaniu, w imię Ojczyzny i dla jej dobra- nie wydaje nikogo.

                Kolejną osobą jest Julian Konstanty Ordon. Podporucznik i dowódca artylerii reduty podczas powstania listopadowego, bohater wiersza Adama Mickiewicza pt. ,,Reduta Ordona”. Wykazał się postawą patriotyczną podczas tego historycznego wydarzenia. Toczyła się walka Rosjan z Polakami. Z fortu strzały leciały jeden za drugim. Adiutant sięgał do kieszeni i podawał kolejne naboje, gdy w pewnym momencie zorientował się, że  zapasy się wyczerpały. Ordon widząc zbliżających się Moskali i wstrzymany ogień postanowił działać. Zdenerwowany, na pograniczu śmierci- wysadził redutę. A razem z nią siebie. Zrobił to, aby uratować Polaków przed niewolą. Chciał aby zginęli honorowo. I z powodu tego chwalebnego wydarzenia, uważam, że Ordon był prawdziwym patriotą.

                Nie wolno też pominąć Skawińskiego- głównego bohatera noweli Henryka Sienkiewicza pt. ,,Latarnik”. Walcząc za Ojczyznę w powstaniu listopadowym, ryzykował własnym życiem. Przetrwał, lecz po tym chwalebnym wydarzeniu musiał opuścić Polskę. Tułał się po świecie szukając swojego miejsca, walczył dla innych narodów, podejmował się pracy w wielu zawodach. W końcu znalazł pracę jako latarnik. Pewnego dnia dostał paczkę książek, a w niej m.in.  polską lekturę ,,Pan Tadeusz”. Zafascynowany powieścią, zapadł w głęboki sen i myślami wracał do swej kochanej Polski. Zrozumiał, że to jest jego miejsce na ziemi i że kocha swoją Ojczyznę i za nią tęskni.

                Uważam, że przytoczone powyżej argumenty przekonają czytelników do słuszności postawionej tezy. W polskiej literaturze jest wiele bohaterów o postawie patriotycznej. Należy o tym pamiętać i brać z nich przykład. Powinniśmy być dumni z naszej Ojczyzny.